Zuza – dziewczyna, która odważyła się sięgnąć po marzenia!

 I am….Enough!
5 września 2024
Pokonać niemożliwe!
10 października 2024
 I am….Enough!
5 września 2024
Pokonać niemożliwe!
10 października 2024

Zuzannę poznaliście już kilka miesięcy temu, kiedy to pierwszy raz zawitała do mieszkań treningowych w Koninie. Dziś spotykam się z Nią ponownie, aby porozmawiać o wszystkim co wydarzyło się w jej życiu po zakończeniu pobytu i o tym jak dziś widzi i przeżywa siebie podczas udziału w drugim projekcie skierowanym do osób z niepełnosprawnością ruchową w Fundacji im. Doktora Piotra Janaszka Podaj Dalej w Koninie.

Zuzanno pamiętam Twój pierwszy przyjazd do mieszkań treningowych. Jako nowy uczestnik czułaś się niepewna siebie i tego co Cię tu czeka. Szybko jednak zaczęłaś realizować cele z którymi przyjechałaś a już po kilkunastu dniach pobytu dałaś się poznać jako zdeterminowana, silna dziewczyna, pełna energii i zapału do życia.

Jak czułaś się po powrocie do domu? Czy udało Ci się realizować cele, które sobie założyłaś w akademii?

Po powrocie do domu na pewno miałam zupełnie inną świadomość tego co potrafię i ile jestem w stanie zrobić sama bez pomocy osób drugich. A jeśli chodzi o cele, które sobie założyłam do zrealizowania w Akademii to w większości zrealizowałam już je podczas pobytu. Wracając do domu większość tych celów miałam zrealizowanych.

 Wróciłaś do nas po kilku miesiącach jak czujesz się teraz i co drugi pobyt Tobie daje?

-Wróciłam do Was po kilku miesiącach i czuję się wspaniale, ponieważ zaczynam nowy rozdział w życiu. Co daje mi drugi pobyt? Nie sadziłam, że będę miała aż tyle nowych możliwości i stanę się jeszcze bardziej odważna i niezależna. Zaczęłam żyć normalnym życiem, takim jakie powinnam mieć i bardzo dziękuję za tę drugą szansę i drugi pobyt.

 Co będziesz robić po powrocie jakie masz plany?

-Co będę robić po powrocie? Po powrocie będę studiować na kierunku pedagogika i taki jest mój plan. Moim planem jest studiowanie i dalszy rozwój.

Ja widzę Ciebie jako nową osobę, odważną uśmiechniętą Zuzannę, pewną siebie i swoich celów. A jak Ty sama siebie dziś widzisz?

-Ciężko jest mi opisać samą siebie, ale tak w głębi serca czuję i widzę siebie podobnie jak Ty mnie widzisz. Na koniec chciałabym jeszcze podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do mojej zmiany. To dzięki Wam wszystko się wydarzyło i bardzo jestem za to wszystkim wdzięczna. Czas, który tutaj spędziłam był najlepszym czasem w moim życiu.

Dziękuję Zuzanno za już drugą naszą publiczną rozmowę. Nie ukrywam, że jesteś dla mnie i dla wielu innych osób wzorem do naśladowania. Z podziwem przyglądałam się Twojej ciężkiej pracy, determinacji i nowym, ogromnym osiągnięciom. Dziękuję za wszystkie słowa, które tu wypowiedziałaś. Myślę, że będą one dowodem dla innych, że naprawdę można osiągnąć wiele jeśli się tylko chce. Powodzenia na nowej drodze studiowania i niezależności.

Małgorzata Tyczewska

  Projekt Akademia Życia i Samodzielności jest współfinansowany z środków Państwowego
                                                 Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych